Wołga

Po tej rzece czarnej krwi
We mnie został tylko lukier
Zbieram zgliszcza tamtych dni
I przemieniam wszystkie w cukier
Nie potrafię Cię zobaczyć
Tylko zamknąć szczelnie drzwi
I przez dziurkę, tę pod kluczem
Przesypywać piasek cisz

Zaufajmy temu małżeństwu

Opoka

Wytłumaczyłam już całemu światu
dlaczego mnie opuściłeś
dzielnie przyjmuję w oczy wiatr
i niosę te wścibskie spojrzenia
Teraz ja wzięłam na siebie
ciężar rozstania
szkoda jednak
że najwięcej waży
świadomość, że za mną nie tęsknisz.

Niezdolna

Niezdolna jestem
Do wiary
Że czujesz cokolwiek

Niezdolna jestem
Uwierzyć
Że potrafisz kochać
Kogoś innego
Niż kawałeczki siebie

Niezdolna jestem
Do wiary
Że istniałeś

Nie mądrość

Widzę, że ciężej Ci trzymać kubek

I nie słyszysz już wszystkich moich szeptów.

Trudniej nam tańczyć 

Ale wciąż pogłębiasz zmarszczki przy moich oczach

Nie wiem ile czasu nam zostało

Ani jak bardzo się zmienimy

Ale chcę być Twoim kubkiem

Talerzem 

Ręcznikiem

Gdy wszystko już wypadnie Ci z dłoni.

Rekin

Mam już dość
Łapania łez do słoika
I czekania
Aż je wypijesz

Nie potrafię wpuścić Cię dalej
Nie czując Twoich chęci
Nie czując że chcesz być
Tu gdzie jestem ja

Dzieli nas teraz tysiąc mil
A Ciebie to zupełnie nie porusza

I usłyszę
Że kiedyś byś tęsknił
Ale nie teraz
Już nie

Powiedz mi, że nie chcesz
Nie będzie łatwiej
Ale czyż nie lepiej cierpieć
Gdy wie się, że już można
Niż cierpieć bez powodu?

Odległy

Skaziłam Tobą największe szlaki
żeby przemierzając miasto
wciąż mieć Cię przed oczami.
Zamalowałam Tobą wszystkie wspomnienia
Żeby już
żeby nigdy
nigdy nie zasnąć.

Liny

A gdybyś tak dzisiaj
zamiast płakać nad tym rozlanym mlekiem,
które już pleśnieje i samo się sprząta powoli,
spróbowała pokochać siebie
tak bardzo
jak dotyka Cię samotność?

Powiesz
nie ma szans
niemożliwe

A jak niemożliwa była ta miłość
za którą tak płaczesz?

Jak niemożliwe jest to co czeka na Ciebie każdego dnia
gdy z nienawiścią otwierasz oczy
i musisz znowu robić to wszystko
żeby móc się znowu położyć
do tego łóżka
które śmierdzi tęsknotą i nim.

Tak samo niemożliwe jak to wygląda teraz
jest to
co czeka na Ciebie jak w końcu pokochasz choć jeden milimetr siebie.

Wracando

Był taki czas
że wszystko było na swoim miejscu
Był taki wieczór
kiedy wszystko było cholernie trudne
ale przyszły potem dobre chwile
i spotkałyśmy dobrych ludzi
Było tak trudno
Tak trudno jest teraz
A my musimy oddychać tym samym powietrzem.

Wiary

Ciągle uczę się
gdzie już byłeś
na pamięć
nieustannie
każdy szczegół
zmianę nastroju

Chcę zapamiętać
każdy milimetr Ciebie
bo wciąż nie mogę uwierzyć
że jesteś

Tropy

Nowe szlaki
Ukazują się z każdym ruchem
Smaganiem palcem drżącej skóry
Nowe tajemnice
Odkrywam przy każdym oddechu
Który zmienia bieg rzeki
Nasze "my"
Odradza się
Z każdym połączeniem mostem
Od tak dawna skrywanych szczelin.

Sofa

Mogłabym nieustannie zbierać okruchy Twojej obecności

A Ty mógłbyś szukać nieustannie we mnie problemów.

Łączy nas chyba nieustępliwość.

między nami (nad)waga

Zniknęły nam słowa
Im mniej kroków między nami
Tym mniej słów w głowie
A więcej między nami

Nie potrafię czuć się dobrze
Kiedy myślę o każdym centymetrze, który mnie okrąża
Nie potrafię wierzyć, że mnie kochasz

Co byli powinni zrobić

Złapać za rękę gdy burza
Słuchać by wiedzieć czy w ogóle wróci
Przykryć gdy w nocy drży z zimna
Wiedzieć czy się nie przewróci
Stać murem gdy wieje
Kiedy serce jej jest w potrzebie
Założyć włosy za ucho
Dbać by nie płakała długo
Wcale się nie obrażać
Pytać czy ma o czym marzyć
Nie dać zapomnieć o sobie
Na zawsze ogrzewać jej dłonie.

Ciągle patrzę w ciemność.

Może kiedyś zasłużę na to
że spojrzysz na mnie tak
jak kiedyś patrzyłeś na nią.

Może kiedyś dane mi będzie obudzić się w środku nocy
z wrzaskiem
który uciszy
Twoja obecność.

Nie mogę zasnąć
bo nieustannie rozliczam siebie
ze wszystkich chwil
których nie wykorzystaliśmy.

Ciężkie krople beznadziejnego różu.

A gdyby deszcz potrwał minutę dłużej,
nie uciekłabym od Twojej ciepłej ręki.
Gdyby deszcz potrwał minute dłużej,
mógłbyś mnie jeszcze przytrzymać.
Ach, gdyby deszcz potrwał minute dłużej,
nie byłoby o czym pisać.

znowu

Masz w zanadrzu kilkanaście sympatycznych kłamstw
ja za każdym razem łapię się w ten beznadziejny stan
Przeprowadzasz przez ogrody niewypowiedzianych słów
i tych ścieżek wydeptanych przez te panny z byłych snów.

alPive

Wciąż żyję, choć powolnie oddycham.

Wracam do kumulacji wszystkiego, bo nie chcę żeby się cokolwiek zepsuło.

nie jest dobrze 

lepiej nie będzie

I am still breathing but do we still have the same air?