między nami (nad)waga

Zniknęły nam słowa
Im mniej kroków między nami
Tym mniej słów w głowie
A więcej między nami

Nie potrafię czuć się dobrze
Kiedy myślę o każdym centymetrze, który mnie okrąża
Nie potrafię wierzyć, że mnie kochasz

Co byli powinni zrobić

Złapać za rękę gdy burza
Słuchać by wiedzieć czy w ogóle wróci
Przykryć gdy w nocy drży z zimna
Wiedzieć czy się nie przewróci
Stać murem gdy wieje
Kiedy serce jej jest w potrzebie
Założyć włosy za ucho
Dbać by nie płakała długo
Wcale się nie obrażać
Pytać czy ma o czym marzyć
Nie dać zapomnieć o sobie
Na zawsze ogrzewać jej dłonie.

Ciągle patrzę w ciemność.

Może kiedyś zasłużę na to
że spojrzysz na mnie tak
jak kiedyś patrzyłeś na nią.

Może kiedyś dane mi będzie obudzić się w środku nocy
z wrzaskiem
który uciszy
Twoja obecność.

Nie mogę zasnąć
bo nieustannie rozliczam siebie
ze wszystkich chwil
których nie wykorzystaliśmy.