poniedziałek, 18 grudnia 2017

Papierowe żurawie

i powiedziałeś
Utkwiłaś gdzieś w moim
tak i nie
w okolicach „nie wiem"
W jakimś byle gdzie

i wszystko się zmieniło
próbujemy tak nie nie
nie mogę
         i powiedziałam                                      jak to się dzieje
                                                                    
                                                                        tak nie nie
                    
                                          dlaczego

Bo zapamiętałam już prawie każdy milimetr tej twarzy. 
A zmieniasz układ
Jakby odczarowujesz. 
Nie pozwalasz być pewną, że jest jak było od poczatku. 
Czując się swobodniej jednocześnie zaczynamy kłaść cegiełki do muru. 

CEGŁAcegłaCEGŁAcegłaCEGŁAcegłaCEGŁAcegłaCEGŁAcegłaCEGŁA



i ja





                        

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz